Spring naar inhoud

Varroa mijt

Een van de grootste vijanden van bijen is een parasiet die Varroa-mijt heet.
Het is een roodbruin beestje, kleiner dan een speldenknop.

Foto een volwassen Varroawijfje. Foto's zijn ontleend aan folder Varroa bestrijding Universiteit van Wageningen. (© 2010 Wageningen, Stichting Dienst Landbouwkundig Onderzoek (DLO)

Die mijt plant zich voort doordat een moeder varroamijt, in een cel kruipt waarin een nog ongeboren bij, nog in de vorm van een larve ligt.
Het larve stadium duurt 6 dagen, eerst wordt de cel waarin de larve zit dichtgemaakt met een luchtdoorlatend dekseltje van bijenhaartjes en was. Vlak voor dat moment van afsluiten, kruipt de varroamijt er in en laat zich opsluiten. In de dichte cel gaat zij op haar beurt eitjes leggen waaruit nieuw en jonge varroamijten komen. Die jonge mijten eten / drinken het "bloed" van die bijenpoppen. Die bij die daaruit geboren zal worden, is verminkt, gaat dood of wordt wel geboren, maar is dan invalide, wordt bij voorbeeld geboren zonder vleugeltjes. Dat laatste is een gevolg van een virus besmetting. Het Deformed Wing Virus. Door de Varromijten wordt het volk verzwakt en is vatbaarder voor virussen.
Na een ernstige besmetting sterft of verdwijnt het volk. Wordt wel de Verdwijnziekte genoemd.

Varroaslachtoffer, een dar zonder vleugeltjes (DWV virus) en met een paar poten minder

De Varroamijt legt het liefst haar eitjes in een cel waarin een dar, een mannetjes-bij geboren gaat worden. Dat doet ze, omdat het popstadium van de dar het langst duurt, ze kan dus langer eitjes leggen. Maar na half augustus, als er geen jonge darren meer worden gemaakt / geboren, kruipt de varroamoeder in cellen van de werksterpoppen en gaan die dood of worden verminkt geboren.


Als een imker een bijenvolk niet helpt, door de varroamijt te bestrijden zal een bijenvolk op een enig moment zoveel mijten bevatten dat het volk sterft.

Dode werksterbij met aantal mijten die zich hebben ingevreten in onderlijf.

De varroamijt kan op diverse manieren worden bestreden.
De meest gebruikte bestrijdingsmiddelen zijn Oxaalzuur en Mierenzuur. Beide stoffen komen van nature voor in de natuur. Wij gebruiken beide middelen op dié momenten dat de honing reeds uit het volk is verwijderd.
Er zijn echter tot onze spijt ook imkers die een ander probaat middel gebruiken dat gebruikt wordt om schapen tegen teken te beschermen dat Amitraz heet of ook wel onder de merknaam Tac Tic wordt verkocht.
Dit is een middel dat in Nederland nietis toegestaan te gebruiken als Varroa bestrijdingsmiddel, omdat het residuen achterlaat in bijenwas en ook in honing.
Het spijt ons in die zin, dat consumenten niet weten welke imker dat middel nu wel en welke imker dat middel niet gebruikt, omdat het voor honing (en dus voor ons als consumenten) en bijenwas gewoon TROEP is. Wij gebruiken dit middel dus niet, dus onze bijenwas en onze honing bevatten gelukkig geen Amitraz residuen.